طی تمام سال هایی که آن لکه سیاه روی قوطی چای به چاپ می رسید، خیلی ها گمان می کردند، این جعبه ها از قدیم چاپ شده بوده اند و حالا تنها یک رنگ سیاه روی آنها زده می شود، در حالی که مدیران شرکت برای پایبندی به طرح جعبه و پرهیز از ارائه محصول در بسته های متفاوت، نگران از دست دادن مشتریان بودند. در واقع مردم هم می دانستند که پشت آن لکه سیاه، همان تصویر خطی چهره زن وجود دارد.

این نمونه ای از پایبندی به طرح جا افتاده در بازار و پرهیز از ریسک تغییر شکل و ظاهر بسته بندی است. اما در مقابل می توان انواع بسته های دیگر را مشاهده کرد که به کلی شکل دیگری گرفته اند، برای مثال، بسیاری از پودرهای رختشویی از طرح های سرد و ملایم به سوی طرح های گرم رفتند.

راستی چرا و چه هنگام و چگونه باید به طراحی مجدد بسته بندی یک محصول اقدام شود؟ هنگامی که یک محصول یا بسته بندی به تغییرات کلی یا جزیی نیاز پیدا می کند طراحی مجدد صورت می گیرد. دلایل متعددی برای طراحی مجدد یا Redesign وجود دارد. این دلایل از دید تولیدکننده، خریدار محصول و طراح متفاوت هستند.

آن چه در یک نگاه کلی مشخص می شود این است که اهمیت یک بسته بندی برای تولیدکننده در نوع و نحوه جذب خریداران است، سپس در مراحل بعدی کیفیت و نحوه ارایه و سایر موارد قرار دارد. طراح در این میان نقش حلقه اتصال اهداف تولیدکننده و بازار را ایفا می کند، بازار؛ جایی است که خریدار در آن باید با عوامل بصری به خرید هدایت شود.

تولیدکنندگان بسیاری وجود دارند که سال ها محصولات و بسته بندی های خود را به روش و شیوه ای خاص ارائه می کرده اند و امروز با طراحی مجدد محصولات و بسته هایشان، با چهره هایی جدید در بازار حاضر می شوند. گروهی نیز معتقد به تعویض ظاهر اجناس و بسته ها نیستند، به گفته آن ها سال هاست که فرم و محتوای داخل بسته ها برای مردم جا افتاده و سال هاست که مردم به خرید آن ها به همین شکل و شمایل عادت کرده اند، بنابراین نیاز چندانی وجود ندارد تا در یک بسته و طرح کاملاً قدیمی، تغییری به وجود بیاید.